مطمئناً همه ما در مدارس و آموزشگاهها، دنبال ساختن یه محیط آموزشی پرنشاط، پویا و کارآمد هستیم. جایی که هم معلم و هم دانشآموز، با همکاری سازنده، به بالاترین سطح موفقیت، اثربخشی و رضایت برسن. فرقی نمیکنه آموزش برای چه سطحی و چه کسانی باشه؛ مدیران و مسئولان آموزشی همیشه در تلاشند تا با بهکارگیری جدیدترین و بهترین ابزارها، روشها و مهارتها، و البته دعوت از خبرهترین مدرسان، کیفیت محیطهای آموزشی رو از هر نظر بالا ببرن تا اثربخشی آموزشهاشون رو تضمین کنن.
معلمی: سختترین ولی مهمترین شغل دنیا
اگه بگیم معلمان، ستون فقرات نظام آموزشی هر کشوری رو تشکیل میدن، اغراق نکردیم. اونها توی مسیر شغلی خودشون، با بزرگترین چالشهای حرفهای روبرو میشن. امروزه برای اینکه معلمان بتونن توی حوزه آموزش موفق و پررنگ ظاهر بشن، علاوه بر دانش و تخصص کافی، نیاز به مهارتهای نرم هم دارن. این مهارتها بهشون کمک میکنه تا مشکلاتی رو که هم سر راه توسعه خودشون و هم رشد و شکوفایی دانشآموزان وجود داره، از بین ببرن.
معمولاً معلمها، فارغ از محدودیتها و عوامل بیرونی مثل قوانین و مقررات، با مسائلی مثل بیهدف بودن، سردرگمی، نبود یا کمبود انگیزه، عدم یادگیری بهینه در دانشآموزان و سختی برقراری یه ارتباط موثر با اونها دست و پنجه نرم میکنن؛ مشکلاتی که میتونه آینده دانشآموزان رو حسابی تحت تاثیر قرار بده.
شاید این سوال براتون پیش اومده باشه که یک معلم چطور میتونه هم به توسعه مهارتهای خودش کمک کنه و هم به رشد و شکوفایی دانشآموزان؟
مهمترین وظیفه یک معلم در مواجهه با دانشآموزان، فراهم کردن بستری برای تغییر صحیح نگرش و طرز فکر اونهاست. یک معلم باید با محدودیتهای ذهن خودش آشنا بشه، بر اونها غلبه کنه و طوری با دانشآموزان ارتباط بگیره که با تمام ظرفیت و توانشون فعالیت کنن و دچار افت تحصیلی نشن. داشتن مهارتهای کلیدی، وجه مشترک بسیاری از معلمان موفقه؛ اونها طوری آموزش میدن و ارتباط برقرار میکنن که برای دانشآموز نشاطآور و خوشاینده.
کوچینگ: حلقه گمشده موفقیت
اینجاست که کوچینگ وارد عمل میشه! کوچینگ مهارتیه که میتونه حلقه مفقوده بین شرایط موجود و مطلوب باشه. توی کوچینگ، یه کوچ حرفهای با گوش دادن فعال و پرسیدن سوالات موثر و هوشمندانه، به مخاطب یادآوری میکنه که از همه توانایی خودش برای حل مسائل استفاده کنه؛ چون کوچها اعتقاد دارن هیچکس به اندازه خود فرد از مسائل زندگیش آگاه نیست.
به عبارت دیگه، «کوچینگ باز کردن پتانسیل یک فرد برای به حداکثر رساندن عملکرد خودش هست.»
حالا اگه معلمان اصول کوچینگ رو یاد بگیرن و این مهارتها رو توی فرآیند تدریسشون پیاده کنن، میتونن هم به خودشون و هم به دانشآموزانشون برای رشد و تعالی کمک کنن. این مهارتها شامل:
- گوش دادن فعال
- پرسشگری
- ارتباط موثر، عمیق و همدلانه
- ارائه بازخورد سازنده
- پرورش یادگیری و رشد
- تبدیل استعداد به نقاط قوت
- توجه به احساسات و خواستهها
با این اوصاف، یک معلم در نقش کوچ، محیطی امن برای آگاهیبخشی، بازبینی قابلیتها، علایق، خواستهها و حتی نگرانیهای دانشآموزان در طول تحصیل فراهم میکنه. این کار میتونه عامل موثری در شکوفایی و بهبود عملکرد اونها باشه و تاثیر مستقیمی روی میزان تمرکز، خلاقیت، انگیزه و موفقیتهای تحصیلیشون بذاره. حالا به نظرتون، این وبینار نمیتونه یک فرصت عالی برای تحول در مسیر تدریس شما باشه؟